ضربه چینی به اتحاد دو سوی آتلانتیک
تاریخ انتشار: ۲۰ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۸۸۱۶۷
سفر سه روزه امانوئل مکرون، رییس‌جمهوری فرانسه به چین روز جمعه در شرایطی پایان یافت که طی این مدت رهبران دو کشور درباره طیف متنوعی از موضوعات از مطالعه نمونه‌برداری‌ها از سطح ماه تا مرمت کلیسای نوتردام در پاریس گفتگو کردند، اما در پایان برخلاف انتظارات اولیه و در حالی که کارشناسان پیش‌بینی می‌کردند مساله اوکراین یکی از اصلی‌ترین موضوعات گفتگو میان طرفین باشد، در بیانیه مشترک پایانی صحبت‌های زیادی پیرامون جنگ اوکراین مطرح نشده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش اعتماد، در این بیانیه ۵۱بندی تنها در یک بند به‌طور مستقیم به اوکراین اشاره شده و آمده است که هر دو کشور بر اساس قوانین بین‌المللی و اصول منشور سازمان ملل متحد از تلاش‌ها برای برقراری مجدد صلح در اوکراین حمایت می‌کنند. همچنین دو کشور بدون اشاره به کشوری مشخص مخالفت قاطع خود را با جنگ هسته‌ای اعلام کرده‌اند.
رییس‌جمهوری فرانسه روز پنجشنبه ۶ آوریل در پکن و در دیدار با همتای چینی خود، شی جین‌پینگ از او خواسته بود تا برای راضی کردن روسیه در جهت پایان دادن به جنگ تلاش کند. مکرون در حالی که در کنار رییس‌جمهوری چین ایستاده بود به شی جین‌پینگ گفت: «تجاوز روسیه به اوکراین ضربه‌ای به ثبات بین‌المللی وارد کرده است. می‌دانم که می‌توانم روی شما حساب کنم تا روسیه را بر سر عقل بیاورید تا همه به میز مذاکره بازگردند.»
چین بزرگترین خریدار نفت و گاز روسیه است و دو کشور همراه با یکدیگر در مخالفت با آنچه «تسلط ایالات متحده بر امور جهانی» می‌نامند، همراه هستند. شراکت اقتصادی قابل توجه چین و روسیه بسیاری را ترغیب کرده که از پکن بخواهند از نفوذ خود برای پایان دادن به جنگ روسیه و اوکراین استفاده کند. با این حال برخی ناظران بر این باورند که شی تمایلی ندارد که شراکت خود با پوتین را با فشار به روسیه به خطر بیندازد. به گزارش یورونیوز، در همین حال، ۳۱ کشور عضو ناتو روز چهارشنبه هشدار دادند در صورتی که چین بخواهد به روسیه سلاح و مهمات ارسال کند، باید منتظر «عواقب شدید» آن باشد. ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو گفت که ارایه «کمک‌های مرگبار» از سوی پکن به مسکو یک «اشتباه تاریخی» خواهد بود. او هرچند هشدار داد که عواقب شدیدی در این صورت دامنگیر چین خواهد شد، اما از ارایه جزییات در این خصوص خودداری کرد.
دیداره‌ای شی جین‌پینگ، رییس‌جمهوری چین با مکرون شامل یک شام خصوصی و یک سفر مشترک به جنوب چین بود که می‌توان آن را بخشی از تلاش چین برای تقویت روابط خود با اروپا همزمان با تشدید تنش‌ها میان پکن و واشنگتن دانست.
لی مینگیجانگ، استاد روابط بین‌الملل در سنگاپور و کارشناس مسائل چین در این باره به روزنامه نیویورک‌تایمز گفته است: «پکن امیدوار است که مکرون بتواند نقش موثری را در بازگرداندن ثبات به روابط چین و اتحادیه اروپا ایفا کند. زمانی که روابط چین و امریکا روز به روز بدتر می‌شود و واشنگتن می‌کوشد متحدان اروپایی خود را علیه چین بشوراند، این یک هدف دیپلماتیک بسیار مهم برای چین است.»
این تلاش چینی‌ها برای ایجاد شکاف میان اروپا و امریکا در حالی صورت می‌گیرد که ایالات متحده طی سال‌های اخیر سیاست‌های زیادی را برای مهار چین طراحی و اجرا کرده و کوشیده است تا از طریق حملات تبلیغاتی، تحریم‌های اقتصادی و فشار نظامی مانع از افزایش قدرت و نفوذ بین‌المللی پکن شود.
حمله نظامی روسیه به اوکراین در فوریه ۲۰۲۲ که بیش از یک‌سال به درازا کشیده اتحاد میان اروپا و ایالات متحده را تقویت کرد، شرایط جدیدی برای تجارت جهانی پدید آورد و بسیاری از دولت‌ها را وادار کرد که یک ارزیابی جدی در سیاست‌های گذشته‌شان داشته باشند. قدرت‌های اروپایی که در پی سقوط ناگهانی سطح روابط اقتصادی با روسیه دچار آسیب‌های زیادی شده بودند، به فکر کاهش وابستگی به چین افتادند و این برای چین که می‌کوشید روند رشد اقتصادی خود را پس از یک دوره رکود یا رشد اندک ناشی از شیوع بیماری کووید ۱۹ باز یابد خبر خوبی به حساب نمی‌آمد.
پولیتیکو نوشته است: رییس‌جمهوری چین تلاش کرد تا طی سفر سه روزه امانوئل مکرون، همتای فرانسوی خود یک پیام واضح و آشکار برای رهبران اروپایی داشته باشد: اجازه ندهید اروپا بیش از این به ابزاری برای پیشبرد خواسته‌های ایالات متحده تبدیل شود. اورسولا ون در لاین، رییس کمیسیون اروپا که همراه با مکرون عازم چین شده بود و یک روز زودتر در روز پنجشنبه به سفر خود پایان داد، نقل کرده است که در دیدار مشترک رییس‌جمهور چین تنها حاضر شده اعلام کند که وقتی «زمان و شرایط مناسب» فراهم باشد با ولودیمیر زلنسکی رییس‌جمهور اوکراین به صورت تلفنی گفتگو خواهد کرد.
برخی تحلیلگران، شیوه میزبانی چین از مکرون و همچنین پیامی را که شی جین‌پینگ سعی در انتقال آن داشت، نوعی «ضدحمله» می‌دانند. استوارت لایو می‌نویسد: «چین سرعت و شدت ضدحمله‌های خود را برای مقابله با سیاست‌های امریکا افزایش داده است. آنها استقبالی با شکوه از امانوئل مکرون و اورسولا ون در لاین برگزار کردند که تفاوتی محسوس با شیوه برخورد آنها با مقام‌های امریکایی داشت.»
ایالات متحده و تعدادی از کشورهای شرق اروپا نیز از این سفر مکرون خشمگین به نظر می‌رسند. رونالد فرودنشتاین، معاون اجرایی اندیشکده گلوبسک در اسلواکی به وبگاه امریکایی هیل گفته است: «در شرایطی که ما سعی داریم به چینی‌ها بقبولانیم که نباید به روسیه سلاح بفروشند، سفر به چین در حالی که هیات اقتصادی و تجاری بلندپایه همراه شماست و آنها ایده‌های زیادی برای تجارت با چین دارند، یک سیگنال اشتباه است.» به گفته او، «این اقدام به معنای آن است که شما با هویج و بدون چماق به سوی دشمن خود رفته‌اید و در این موقعیت، هیچ صحبتی نمی‌تواند نقش چماق را ایفا کند.»
ماتیاس ماتیس، پژوهشگر شورای روابط خارجی اتحادیه اروپا معتقد است: «هم ایالات متحده و هم کشورهای اروپایی چین را مجموعه‌ای می‌بینند که می‌تواند دشمن یا رقیب یا شریک باشد.» او می‌گوید: «برای امریکایی‌ها اولین گزینه دشمنی چین است و آنها چین را در نگاه اول یک دشمن می‌دانند، اما برای کشورهای اروپایی این روند برعکس بود. حالا اروپایی‌ها دارند به آرامی به سوی نگاه امریکا مایل می‌شوند، اما ایالات متحده در دوره‌ای با سرعت خیلی زیاد به سوی دشمنی با چین حرکت کرد و اروپایی‌ها هنوز آماده رسیدن به امریکا در این زمینه نیستند، چراکه دلیلی برای این کار ندارند.»
سی‌ان‌ان نوشته است: «در شرایطی که امریکا می‌خواهد کنترل‌های شدیدی را بر صادرات به چین اعمال کند و نگذارد که فناوری‌های حیاتی به چین صادر شوند، تقویت همکاری‌ها با قدرت‌های اروپایی مانند فرانسه اهمیت زیادی برای چین دارد.»
منبع: فرارو
کلیدواژه: فرانسه و چین ایالات متحده رییس جمهوری شی جین پینگ دو کشور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۸۸۱۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برنامه‌های آمریکا و اروپا برای نفوذ در قفقاز
آمریکا و اتحادیه اروپا مشتاقند جمهوری آذربایجان را تحت‌فشار بگذارند. هدف اصلی تغییر وضعیت ژئوپلیتیک موجود در قفقاز جنوبی، محدود کردن اراده ژئوپلیتیکی مسکو است که در فرآیندهای منطقه‌ای تعیین‌کننده است. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، الچین خالدبیلی روزنامه‌نگار ینی مساوات با نگارش یادداشتی با عنوان «کاخ سفید گامبیت(ابرمرد خیالی آمریکایی) قفقاز را آغاز کرد اما باکو به آن پایان داد» می‌نویسد: به نظر می‌رسد که آمریکا و غرب مصمم به توسعه بیشتر برای نفوذ در قفقاز جنوبی هستند. در هر صورت اخیراً پیام‌های محافل سیاسی غرب در خصوص این منطقه به وضوح محتوای تقابلی شدیدی با باکو و مسکو دارد. بنابراین محافل سیاسی غربی سعی دارند روسیه را به عنوان منبع اصلی تنش نظامی-سیاسی در قفقاز جنوبی معرفی کنند. آنها از این ادعاها برای استدلال در مورد اهمیت حذف قفقاز جنوبی از حوزه نفوذ روسیه استفاده می‌کنند.
همچنین باید توجه داشت که این ادعاهای آمریکا و غرب برای شرایط فعلی تا حدودی اغراق‌آمیز است. حداقل به این دلیل که اخیراً آمریکا و غرب عامل محرک افزایش تنش نظامی-سیاسی در این منطقه بوده‌اند، نه روسیه. در هر صورت، نتایج ژئوپلیتیک کنفرانس مشترک بین آمریکا، اتحادیه اروپا و ارمنستان در بروکسل به تدریج خود را نشان داده و این را می‌توان تحریک بروکسل با هدف تأثیرگذاری مستقیم بر جهت‌گیری فرآیندهای ژئوپلیتیک منطقه‌ای دانست.
نکته این است که تحریک بروکسل در درجه اول تلاشی برای مداخله در وضعیت ژئوپلیتیکی در قفقاز جنوبی است. زیرا آمریکا و اتحادیه اروپا در تلاش هستند تا در این منطقه بر روی ارمنستان مانورهای ژئوپلیتیکی انجام دهند.
ارمنستان به عنوان کشوری که متحمل شکست نظامی در جنگ دوم قره‌باغ شد، به یک سد ضعیف در منطقه تبدیل شده است. از این رو، آمریکا و اتحادیه اروپا به قصد تقویت مجدد ارمنستان تلاش می‌کنند این کشور را که پایگاه نظامی- سیاسی خود در منطقه می‌دانند، بار دیگر به یک عامل ژئوپلیتیک تبدیل کنند و بیشتر اقدامات انجام شده پس از تحریک بروکسل در راستای همین هدف است.
اول از همه، آمریکا و اتحادیه اروپا مشتاق‌اند جمهوری آذربایجان را تحت‌فشار بگذارند و از بازی خارج کنند. هدف اصلی تغییر وضعیت ژئوپلیتیک موجود در قفقاز جنوبی، محدود کردن اراده ژئوپلیتیکی مسکو است که در فرآیندهای منطقه‌ای تعیین‌کننده است. با ایجاد شرایط جدید منطقه‌ای، تلاش شد تا مواضع منطقه‌ای ارمنستان تقویت و به پایگاهی مؤثر تبدیل شود. این بدان معنا بود که یک تهدید واقعی برای منافع ملی آذربایجان و روسیه در حال ظهور است.
البته جمهوری آذربایجان نمی‌توانست ناظر این طرح‌های آمریکا و اتحادیه اروپا بماند. بنابراین، باکو ابتدا به تحریک بروکسل واکنش تندی نشان داد و سپس اعلام کرد که اجازه دخالت در قفقاز جنوبی را نخواهد داد. بعدها محافل رسمی آذربایجان با انجام مانورهای سیاسی از جمله اتحاد با روسیه، تأثیرات تحریک آمریکا و اتحادیه اروپا را تقریباً خنثی کردند و با آن، در واقع، سناریوهای جدید غرب در قفقاز جنوبی مسدود شد و شکست خورد.
در واقع باکو پیام روشنی داد که می‌تواند روابط متقابل با کرملین را بیشتر توسعه دهد. بنابراین جمهوری آذربایجان دارای پتانسیل ژئوپلیتیکی گسترده‌ای برای مشارکت استراتژیک با روسیه است. به ویژه، در حال حاضر یک آشتی نسبتاً جدی بین منافع آذربایجان و روسیه در قفقاز جنوبی وجود دارد. کرملین در تلاش است از مواضع روسیه در منطقه که هدف آمریکا و غرب است محافظت کند. باکو مصمم است مانع از تلاش آمریکا و اتحادیه اروپا برای مداخله در قفقاز جنوبی با دور زدن آذربایجان از طریق ارمنستان شود. از این نظر مشکل اصلی مشترک جمهوری آذربایجان و روسیه در منطقه تقریباً مشابه است.
بنابراین تفاهم تاریخی میان باکو و کرملین در آستانه سفر الهام علی‌اف رئیس‌جمهور آذربایجان به مسکو کافی است تا بسیاری از کشورهای غربی را ناامید کند. بدین ترتیب، رهبری سیاسی هر دو کشور موفق شدند خیلی زودتر از موعد بر سر خروج نیروهای حافظ صلح روسیه از خاک آذربایجان به توافق برسند. اما آمریکا و غرب امیدوار بودند که همین موضوع منجر به درگیری جمهوری آذربایجان و روسیه شود و ناکامی در این امر به ناچار منجر به اختلال در برنامه‌های تغییر وضعیت منطقه شد.
جالب است که محافل سیاسی غرب، به ویژه آمریکا، هر چند دیر متوجه شدند که اشتباهات کاملاً جدی در قفقاز جنوبی صورت گرفته است. بنابراین به نظر می‌رسد آمریکا که قصد دارد جمهوری آذربایجان را در فرآیندهای منطقه‌ای مشترک با اتحادیه اروپا و ارمنستان به پس‌زمینه بکشاند، با مانورهای انعطاف‌پذیر باکو درمانده شده است. در هر صورت، این واقعیت که آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا مجبور شد برای گفتگو در مورد وضعیت قفقاز جنوبی، تلفنی با رئیس‌جمهور الهام علی‌اف تماس بگیرد، نکاتی را آشکار کرد.
نکته این است که کاخ سفید قبلاً درک کرده که دستیابی به اهداف ژئوپلیتیکی در قفقاز جنوبی با دور زدن جمهوری آذربایجان از طریق ارمنستان امکان‌پذیر نخواهد بود. اگر کاخ سفید دریچه‌ای برای همکاری ژئوپلیتیکی با باکو باز نگه ندارد، تردیدی وجود ندارد که باکو از بستن «درب منطقه» به روی غرب دریغ نخواهد کرد و این ممکن است راه را برای شکست بعدی سیاست غرب در قفقاز جنوبی هموار کند.
ظاهراً «گامبیت قفقاز جنوبی» که توسط تحرکات آمریکا و اتحادیه اروپا آغاز شد، با شکست مواجه شد، اگرچه ارمنستان در «وضعیت قربانی اصلی» باقی ماند، اما در واقع دستان آمریکا و اتحادیه اروپا برای آن خالی ماندند. از این منظر، می‌توان در نظر گرفت که اگرچه کاخ سفید «گامبیت قفقاز» را آغاز کرد، اما دقیقاً باکو بود که با موفقیت به آن پایان داد و در نتیجه، این ارمنستان بود که بازنده اصلی باقی ماند.
به موازات همه اینها، سفر الهام علی‌اف رئیس‌جمهور آذربایجان به مسکو با نتایج موفقیت‌آمیزی به پایان رسید و وضعیت نسبتاً بدی را برای سناریوهای غربی در قفقاز ایجاد کرد. زیرا رهبران جمهوری آذربایجان و روسیه توانستند روشن کنند که هیچ تناقضی بین دو کشور وجود ندارد و علاوه بر این، بیانیه مسکو در مورد فعالیت اتحاد دو کشور در پیش‌زمینه قرار گرفت. در چنین شرایطی، تردیدی وجود ندارد که نقشه‌های غرب در قفقاز جنوبی در معرض خطر بزرگی قرار دارد.
عدم تمایل جمهوری آذربایجان به روند ادغام در اروپاعلی‌اف: فعالیت مرکز نظارت مشترک روسیه و ترکیه به پایان رسیدعلی‌اف: آذربایجان هرگز به اوکراین سلاح نمیدهدانتهای پیام/
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند